Społeczność Fitness w Nowym Jorku

Kiedy widzę wiadomości o ludziach umierających podczas ćwiczeń lub biegu, zawsze zastanawiam się, czy tuż przed tym zdarzeniem występują jakieś oznaki problemów. Czy były jakieś symptomy w ciągu kilku dni poprzedzających atak serca?

Teraz sam tego doświadczyłem, kiedy moje serce przestało bić po treningu na bieżni i nie piszę teraz z nieba. Dzielę się moim doświadczeniem, aby inni mogli się z niego uczyć, choć może ono nie być takie samo w przypadku każdej śmierci podczas ćwiczeń, jaka miała miejsce. Śmierć zdarza się wystarczająco często u ludzi w każdym wieku i nie mówi się wystarczająco dużo o tym, co się stało, aby zapobiec takim sytuacjom w przyszłości.

Profil

Mam 59 lat i nic mi nie dolega. Od ponad 10 lat nie byłem u lekarza z żadnymi problemami zdrowotnymi, z wyjątkiem zatkanego ucha z powodu nagromadzenia się woskowiny. Nigdy też nie musiałem przebywać w szpitalu jako pacjent. Mój wzrost wynosi 1,73 m, a waga 58 kg. Od 2010 roku trenowałem lekkoatletów (biegaczy długodystansowych), a w 2011 roku uzyskałem dyplom specjalisty w dziedzinie nauk sportowych. Biegałem 3 do 4 razy w tygodniu i w większość dni, w których nie biegałem, chodziłem.

Ten pełen wrażeń dzień

2 lutego 2023 roku (czwartek) dostałem wiadomość od Marka, którego poznałem tydzień wcześniej na zajęciach z coachingu zdrowia. Był z klubu biegowego SAFRA Punggol i zaprosił mnie do przyłączenia się do ich grupy na trening interwałowy na stadionie o 18:45. Przybyłem na stadion o 18.15, ponieważ byłem umówiony na 21.30. Zacząłem przed przybyciem klubu biegowego, żeby móc skończyć o 20:00. Na rozgrzewkę przebiegłem 4 rundy wokół toru 400m w łatwym tempie (6,34 min/km). Następnie zrobiłem 6 razy 400m (104s,97s,98s,93s,97s,98s). To było komfortowe tempo i przed kontynuacją czekałem, aż tętno spadnie do 90bpm pomiędzy kolejnymi 400m biegu. Potem rozciągałem się, żeby się rozgrzać. Podczas gdy ja biegałem, zaczęli pojawiać się członkowie klubu biegowego. Mark pojawił się kilka minut po tym, jak członkowie klubu rozpoczęli swoją rozgrzewkę i przebiegłem z nim około 2 okrążeń. On poszedł rozgrzać się z członkami swojego klubu, a ja wróciłem na trybuny, żeby się rozciągnąć. Biegacze wrócili na trybuny i Mark przedstawił mi kilku z nich. Mieli oni przebiec 7 razy 800m i były cztery różne grupy w zależności od prędkości, z jaką biegną. Miałem 15 minut przed 20:00 i postanowiłem dołączyć do najwolniejszej grupy na kilka biegów. Przebiegłem dwa zestawy 800m z najwolniejszą grupą. Już wcześniej zdecydowałem, że trzeci zestaw będzie moim ostatnim. Na 250 m przed metą minęła nas szybsza grupa i zdecydowałem, że pójdę za nimi, aby zakończyć bieg. Trzymałem się za nimi i byłem z nimi na równi do końca. Nie był to wysiłek na całego i nie odczuwałem bólu w klatce piersiowej. Na 50 m przed metą przeniosłem się na pas 8 (zewnętrzny), ponieważ kończyłem trening i musiałem go opuścić. Po przekroczeniu linii mety upadłem twarzą w dół na trawę z boku toru.

Biegacze klubowi szybko zareagowali i przewrócili mnie na ziemię. Nie przypominam sobie, żebym upadł i wydaje mi się, że miałem krótką reakcję. Dwóch biegaczy z klubu SAFRA, Raymond i Martin, zastosowało resuscytację krążeniowo-oddechową, aby mnie ocucić, ponieważ moje serce przestało bić. Inny biegacz, Chong Yee, wezwał karetkę pogotowia, a Hudson pobiegł wraz z dwoma osobami z publiczności po AED na stadionie. Udało im się mnie ocucić, zanim AED dotarło do mnie. Byłem w krainie snów, kiedy się ożywiłem i wstałem. Nie pamiętam, co mi się śniło, ale zajęło mi kilka sekund, zanim zdałem sobie sprawę, że jestem na torze. W tym momencie wiedziałem, że właśnie skończyłem ostatni bieg i że jestem umówiony na 21.30. Po chwili siedzenia wstałem i podszedłem do trybun. Trybuny były oddalone o około 5-10 metrów i usiadłem na nich. Nie miałem pojęcia, że zostałem przywrócony do życia i w tym momencie zastosowano resuscytację. Lekarze z karetki byli już na miejscu. Zmierzyli mi tętno i ciśnienie krwi. W tym czasie nie odczuwałem bólu, a mój zegarek Garmin pokazywał, że moje tętno wynosi 84 bpm. Byłem oblany potem i nie chciałem jechać za karetką do szpitala. Po odjeździe karetki członkowie klubu biegowego SAFRA opowiedzieli mi, co się stało, gdy zemdlałem. Natychmiast zadzwoniłem do mojego zawodnika, Naisha, który mieszka w pobliżu, i wysłałem wiadomość do mojego bliskiego przyjaciela, Jamesa Lima, który zna o wiele więcej lekarzy niż ja. Naish przyjechał na stadion i w tym czasie zacząłem się czuć trochę niespokojnie w środku. Odwołałem wizytę o 21:30.

James poprosił Naisha, żeby sprawdził, czy mam ból w klatce piersiowej, ale nie czułem bólu. Powiedziałem członkom klubu biegowego, że Naish odeśle mnie do domu i oni wyszli. Przez dłuższy czas siedziałem na trybunach, ponieważ nie czułem się komfortowo, wstając. Trwało to do momentu, gdy stadion miał zostać zamknięty. Obsługa stadionu była na tyle miła, że otworzyła mi boczną bramę, żebym mógł dojść do samochodu. Z pomocą Naisha poszedłem do samochodu. W samochodzie Naish powiedział mi, że zabiera mnie do szpitala. Zwymiotowałem w samochodzie po kilku minutach i wiedziałem, że udanie się do szpitala było słusznym posunięciem. Po wymiotach czułem się znacznie lepiej.

W szpitalu

Na oddział ratunkowy szpitala Mt Alvernia dotarliśmy około godziny 22, czyli dwie godziny po moim upadku. Czułem się dobrze i nic mnie nie bolało.

Po krótkim czasie wprowadzono mnie do pokoju. Pielęgniarka podłączyła mnie do aparatu EKG i innych urządzeń monitorujących. Lekarz obejrzał wydruk EKG i wyglądał na bardzo zaniepokojonego. Poprosił o kolejny wydruk i po obejrzeniu go powiedział mi, że mam zawał serca. Z jakiegoś powodu ani mnie to nie zszokowało, ani ja sam nie zdiagnozowałem, co mi się stało. Lekarz natychmiast zorganizował przyjazd chirurga. Około godziny 23:25 zostałem przewieziony na salę operacyjną i podano mi miejscowe znieczulenie. Chirurg, dr Ho Kheng Thye, poinformował mnie o tym, co ma być zrobione, a następnie rozpoczął operację. Mogłem widzieć, co się dzieje, dzięki skanerowi przesuwającemu się nad moją klatką piersiową. Stent został wprowadzony przez moje prawe ramię. Zabieg trwał około 45 minut. Po zakończeniu zabiegu dr Ho poinformował mnie, że stent został umieszczony w mojej głównej tętnicy, która była zablokowana w 95%. Powiedział, że zablokowane są jeszcze 2 inne tętnice, które nie są tak krytyczne i że będzie musiał wykonać ten sam zabieg, aby je otworzyć w późniejszym terminie. Następnie pokazał mi zdjęcia sprzed i po założeniu stentu.

Po operacji

Po operacji zostałem przewieziony na oddział intensywnej terapii, a po rozlokowaniu się zauważyłem, że jest już po 1 w nocy. Nie udało mi się zasnąć, mimo że byłem w pokoju sam. Nie mogłem poruszyć prawą ręką, ponieważ w tym miejscu znajdował się stent. Byłem też podłączony do aparatury monitorującej. Nie zdecydowałem się też na tabletki nasenne, mimo że były oferowane.

Piątek

Pozwolono mi chodzić i siedzieć na krześle, żeby zjeść śniadanie. Kontynuowałem codzienne układanie puzzli Quordle. Dr Ho wykonał badanie ultrasonograficzne i dał mi potwierdzenie. Po południu zostałem przeniesiony z OIOM-u na normalny oddział, ale moje serce nadal było stale monitorowane.

(Goście: James, May Ling, Siew Noi, Chee Soon, Chee Min, Samson)

Sobota

Nadeszła sobota i o 8.30 miałem tomografię komputerową. Wszystko poszło dobrze, lekarz poinformował mnie, że uszkodzenia są niewielkie i z czasem powinienem móc wrócić do biegania.

(Odwiedzający: Francis, Rakesh, TT, Chen Xiang, Chee Keong, Naish, Queenie, Ajmil)

Niedziela

Lekarz pokazał mi obrazy z tomografii komputerowej, wyjaśnił blokady i pokazał, że serce bije dobrze. Nie odczuwałem bólu. Zostałem wypisany o 11 rano.

(Hudson & Sonny z klubu biegowego SAFRA przyszedł, kiedy miałem opuścić oddział. James odebrał mnie ze szpitala, kiedy zostałem wypisany. )

Przed atakiem serca

Bieganie

Dzień przed upadkiem (środa) przebiegłem około 6,2 km w średnim tempie 5:50 min/km. Na każdym przystanku na światłach czekałem, aż moje tętno spadnie do komfortowego poziomu, zanim kontynuowałem bieg. Nie odczuwałem bólu ani dyskomfortu. Robię to od nieco ponad roku.

W styczniu 2021 roku mogłem przebiec 20 km w tempie 5:25 min/km bez żadnych problemów podczas biegu treningowego. W okresie od lutego 2021 do sierpnia 2022 pracowałem na pełen etat w międzynarodowej firmie medycznej. Przez okres od 6 do 9 miesięcy nie biegałem zbyt wiele.

Wróciłem do biegania pod koniec 2021 roku. W tym czasie przebiegnięcie mniej niż 2 km było trudne i musiałem się zatrzymywać, ponieważ cała klatka piersiowa kurczyła się z dyskomfortem. Zatrzymywałem się i szedłem, aż moje tętno spadło i pozwalałem, aby to uczucie zniknęło, zanim kontynuowałem bieg. Początkowo po biegu miałem nawet bóle brzucha. Mogło to być spowodowane moją kondycją. Stopniowo udało mi się przebiec od 6 km do 10 km bez żadnego dyskomfortu. Zatrzymywałem się na każdej sygnalizacji świetlnej na trasie, co pozwalało mi obniżyć tętno przed kontynuacją biegu. Po raz pierwszy w życiu bieganie nie sprawiało mi przyjemności. To nie jest nawet zbliżone do tego, co mogłem zrobić 2 lata temu. Różnica jest zbyt duża. Coś już było nie tak w moim ciele.

Dieta

W okresie blokady Covid (2020) przygotowywałem swoje posiłki. Wtedy też moje bieganie i kondycja były bardzo dobre. Mogłem podążać za moimi młodszymi zawodnikami przez co najmniej pierwsze 2 kilometry, zanim mnie porzucili w swoim szybszym tempie. Moja dieta była szczególnie zła w latach 2021. Chociaż zawsze unikałem takich rzeczy jak napoje w puszkach czy opakowaniach, to cały czas jadłem na mieście. Od 21 stycznia 2023 roku powróciłem do przygotowywania posiłków, dzięki czemu mogłem kontrolować to, co jem, ale było już trochę za późno, by coś zmienić.

Mój profil lipidowy zmierzony w szpitalu wygląda następująco

Triglicerydy: 0.97 mmol/L (pożądane < 2.30 mmol/L)

Cholesterol całkowity: 6.33 mmol/L lub 247 mg/dL (pożądane < 5.20 mmol/L lub < 200mg/dL)

HDL : 1.57 mmol/L (pożądane >= 1.0 mmol/L)

LDL : 4.32 mmol/L (pożądane < 2.30 mmol/L)

Mój poziom LDL jest wysoki, ale moje trójglicerydy, HDL, ciśnienie krwi i poziom cukru we krwi są dobre.

Stres

W lutym 2021 roku dołączyłem do międzynarodowej firmy medycznej, która dostarczała zestawy do testowania ART w punktach kontrolnych w Singapurze. Musiałem wykonać wiele pracy, aby rozwiązać problemy na miejscu. W tym okresie niewiele biegałem, ciągle jadłem na mieście i miałem bardzo mało snu. Mimo że było to stresujące, praca sprawiała mi przyjemność, ponieważ znajdowałem rozwiązania u źródła problemu i udawało mi się je rozwiązywać.

W sierpniu 2022 roku skończyła się praca na kontrakcie. Miałem więcej czasu na poprawę kondycji, ale od sierpnia 2022 do połowy stycznia 2023 roku wziąłem udział w czterech kursach online. Zacząłem od kursu Google Data Analytics, a następnie równolegle uczestniczyłem w dwóch 3-miesięcznych kursach MIT: Probability (The Science of Uncertainty and data) oraz Data Science & Machine Learning. Potem wziąłem udział w kolejnym kursie Google’a – Zarządzanie projektami. Tylko kurs prawdopodobieństwa był stresujący i sprawił, że podczas dwóch egzaminów śródsemestralnych i egzaminu końcowego zachciało mi się cukru. Ostatni kurs zakończył się w połowie stycznia. Nie jestem pewien, czy kurs zaszkodził mojemu sercu, ale na pewno pomoże zapobiec demencji.

Wnioski

Przed upadkiem na stadionie i po ataku serca nie odczuwałem bólu w klatce piersiowej. Coś było nie tak z moim ciałem, co początkowo przypisywałem mojej sprawności. Prawdopodobnie jest to spowodowane dietą od 2021 roku i może trochę stresem. Odkąd kupiłem zegarek Garmin w lipcu 2022 roku, śledziłem swój sen i spałem około 6-8 godzin.

Wielu moich przyjaciół było bardzo zszokowanych, gdy usłyszeli o moim ataku serca, ponieważ byłem sprawniejszy niż większość z nich i nie jestem otyły. Byli też bardzo zaniepokojeni, bo to może się zdarzyć każdemu. Lekarz powiedział, że powinienem być w stanie wrócić do biegania. Mogę już robić wszystko, łącznie z biegiem za autobusem publicznym na krótką odległość 10 metrów. Wróciłem też do pomagania sportowcom w terapii sportowej i rehabilitacji mięśni, którą prowadzę od ponad 15 lat.

Mój przyjaciel James przekazał mi trzy książki o odżywianiu, które miałem przeczytać podczas pobytu w szpitalu: Prevent and Reverse Heart Disease, Good Calories & Bad Calories oraz The China Study. Zamierzam je przejrzeć, a także napisać o różnych dostępnych metodach wykrywania. Nadal mam dwie zatkane tętnice, które muszę udrożnić. Zapisz się do mnie, jeśli jesteś zainteresowany recenzjami i moimi postępami w powrocie do biegania. Mam nadzieję, że ten artykuł komuś pomoże. Mam nadzieję, że osoby, które przeżyły chorobę, jak ja, również podzielą się ze mną swoimi doświadczeniami, abyśmy mogli lepiej zrozumieć ten problem. Wierzę, że jest to choroba, której można zapobiec, a nie taka, w której ktokolwiek powinien umrzeć. Chętnie się podzielę, aby pomóc innym.

Rzeczy, które pomogły mi przetrwać atak serca bez większych szkód:

1) Jest mało prawdopodobne, że będę żył, jeśli natychmiast po upadku nie zostanie przeprowadzona resuscytacja krążeniowo-oddechowa. Ćwicz z osobami, które są przeszkolone w zakresie resuscytacji. Muszę podziękować klubowi biegowemu SAFRA Punggol za uratowanie mi życia.

2) Około godziny po przybyciu do szpitala przeprowadzono zabieg wszczepienia stentu, który otworzył blokadę w mojej tętnicy serca. Dziękuję doktorowi Ho i jego zespołowi za przeprowadzenie operacji oraz Naishowi za dostarczenie mnie do szpitala.

3) Moje serce w momencie ataku było prawdopodobnie silne, nawet pomimo zablokowania tętnicy. Pomógł mi w tym mój konsekwentny reżim biegowy. W ciągu ostatniego roku udało mi się również stopniowo poprawić stan serca poprzez zaimprowizowanie ćwiczeń polegających na chodzeniu i bieganiu.

4) Krąg społeczny i przyjaciele, których miałem, byli bardzo ważni we wspieraniu mojego powrotu do zdrowia. Jestem wdzięczny wszystkim moim przyjaciołom, a zwłaszcza Jamesowi, który zawsze wiedział dokładnie, czego potrzebuję.

Profilaktyka:

1) W moim przypadku nie było żadnych oznak i objawów tuż przed atakiem serca. Objawy pojawiły się wiele miesięcy przed atakiem serca. Jeśli podejrzewasz, że istnieje jakiś problem, przed ćwiczeniami wykonaj badania kontrolne.

3) Ćwiczenia, dieta i sen to ważne elementy zdrowego ciała. Nie bierz ich za pewnik.

4) Zrób skan serca, aby wykryć problemy z sercem. Po przeprowadzeniu badań napiszę kolejny artykuł.

Ważne rzeczy do zapamiętania:

1) Bycie bardzo sprawnym lub szczupłym nie musi oznaczać, że nie dostaniesz ataku serca. Było wiele przypadków sportowców, którzy zmarli podczas ćwiczeń, nawet w bardzo młodym wieku.

2) Zawsze miej pewien bufor finansowy i ubezpieczenie na wypadek niespodziewanych sytuacji, które mogą się zdarzyć. Chociaż zapobieganie jest zawsze najlepsze.

Każdy ma szansę przeżyć raz. Moje serce zatrzymało się, ale na szczęście żyję, by o tym opowiedzieć. Pamiętaj, żeby śledzić mnie na Medium i dbać o siebie.

(Czytaj dalej tutaj o moim cholesterolu po ataku serca)